In een klein dorpje ergens in het westen van Polen hebben we een hotel gevonden dat "Villa Toscanie" noemt. Iets heel anders dan de sovjet bunker van gisteren waar we dan ook bijna voor geen geld logeerden en aten, alles samen 40 euro! Hoe ze het hier soms doen weet ik niet.
We rijden nu al een paar dagen langs de rivier Notze. Een heel brede vallei met een traag stromende rivier. Eergisteren hadden we vanuit een hut, zicht op het verzamelen 's avonds van honderden kraanvogels. We hoorden ze de hele tijd roepen, 's morgens gaan ze eten zoeken op de pas geoogste graanvelden. Kraanvogels vliegen echt, vaak in formatie en met veel samen. Dat kan je van de ooievaars niet zeggen, dat zijn luiaards, wachten op termiek om dan in een cirkelvormige beweging hoogte te maken en dan zonder te wieken weg te zeilen. Deze voormiddag nog zagen we een groep van meer dan 100 vogels chaotisc hoogte maken, het waaide dan ook enorm. En die wind heeft ons ook al enkele dagen in de greep. Pal op kop! Als we in de open vlakte rijden zoals vanmorgen in de vallei, dan rijden we om beurten op kop, allé, sommige beurten duren wat langer, en halen we soms niet meer dan 10 per uur. In de bossen wordt de wind geluwd zodat het toch nog wel goed vooruit gaat. Nog enkele dagen en we zitten aan de voormalige DDR grens. Volgens het weerbericht blijft de wind uit dezelfde richting blazen, maar we komen er!
We hebben niet zo vaak internet ter beschikking en dan nog maar zelden een pc, soms wel wifi, en dan moeten de verhaaltjes met deze kleine iPad. Voor Ann is dat niet zo handig zodat ze later nog wel wat verhaaltjes zal invoegen.
Het is nu een beetje koeler geworden en elke dag is er wel een bui. Zo hadden we gisteren net voor we Pila binnenreden een ware stortbui, in de stad waar het opklaarde zijn we dan gaan eten, ondertussen konden we onze kleren al drogen in de zon. Dan konden we een uurtje weer droog doorfietsen.
Carl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten