Horror tijdens het fietsen....

Nu zitten we in een bibliotheek in Pavilosta, een klein vissersdorpje aan de Ostsee. Hier is het nu topseizoen,maar daar is heel weinig van te merken. Alles rustig en kalm...waar zijn dan al die toeristen????
Vandaag een korte rit van 64 km. Rustig, veel gestopt om vlinders te fotograferen, kortom een dagje genieten, zonder druk van kms. Voor mij mooi meegenomen.
Gisteren was het meer afzien. Nogal heuvelend parcours....90 km...een paar serieuze plensbuien....maar we zijn er geraakt. Een heel mooi gelegen guesthouse aan de oever van een rivier...met zicht op de breedste waterval van Europa. Althans dat zeggen ze. Alsook zicht op een heel mooie gerestaureerde bakstenen brug, ook weer eens werelderfgoed hier in Kuldiga.
Voor 20 Lats (geen 30 Euro) konden we overnachten.
En nu die Horror....
Een mug in de buurt, en die heeft mij te pakken....daar wordt ik onnozel van...Maar dat is niets vergeleken met al die paardevliegen (horzels) die het op mij (en veel minder op Carl)gemunt hebben. Waar die allemaal vandaan komen, weet ik niet. Wat ik wel weet is, dat ze vreselijk hard bijten (tot bloedens toe) en vooral als je zweet en trager rijdt dan 20 km per uur.
Dus stel je voor....een klim op een van die slechte shotterpistes (grintwegen met bultjes) , aan 6-7 km per uur....moordend....die vliegen vallen massaal aan, waardoor ik als een onnozele hysterische , rondom-mij-kloppende-met ene hand rijdende reisfietser ben. Aanvankelijk moest Carl hier heel hard om lachen....maar nu niet meer hoor. Door die beten krijg ik dikke bulten van 10 cm doorsnee, die heel hard jeuken.
Ik ben hier al goed klant van de plaatselijke apothekers. Ze verstaan mij niet, tot ik wat bulten toon.
Voor de rest is het overal kraaknet...geen vuil langs de straten, ook niet in de steden. Echt opvallend...we kunnen hier wel wat van opsteken.
Heel veel landerijen zijn niet bewerkt, liggen braak, staan vol bloemem, met de vlinders als toemaatje.
Het is nu wat meer bewolking, maar het blijft warm.
Morgen 70 km in onze planning....steeds langs de Ostsee...maar met de wind op kop.
Tot later
Ann
En dan wetende dat ik een fobie heb voor prik-naalden of bloedafnames....
Fietsen kan toch leuk zijn he.